اولین پمپ غلیظ پاش در جهان
پمپ غلیظ پاش یک دستگاه مکانیکی است که محتویات داخل ظرف را با استفاده از قوانین حاکم بر خلأ خارج میکند. بعد از دههها ارتقاء در سطح عملکرد و طراحی این پمپها به مرور راه خود را برای مصرف هر روزهی مشتریان باز کرده تا آنجایی که میتوان گفت هر فرد در روز حداقل یک بار از پمپ غلیظ پاش استفاده میکند.
شواهد تاریخی نشان میدهد که چین 500 سال قبل نیز از این نوع پمپها به صورت گسترده بهره میبرده است که اژدهای آبی ( Water dragon ) نام داشته است. اژدهای آبی نام مرسوم قدیمی برای یک وسیلهی اتفای حریق بوده که حدود 80 سانتی متر ارتفاع آن بوده.
با بررسی تاریخ معاصر چین و دیگر کشورها به تفاوت پیشرفت طراحی پمپ غلیظ پاش در این کشورها نیز پی میبریم. انقلاب صنعتی و میزان نیاز مشتریان، نقش اروپا و آمریکا را در توسعهی پمپ غلیظ پاش پررنگتر کرد.
در سال 1790 اولین ایدهها برای درهای رقیق پاش در فرانسه برای نوعی از نوشیدنی به وجود آمد.
در سال 1837 یک مخترع به نام پرپینیان ( Perpignon ) بطریهای رقیق پاش را اختراع کرد.
در سال 1899 هلبلینگ ( Helbling ) و پرش ( Pertsch ) برای اولین بار بطریهای رقیق پاش با متیل و اتیل کلوراید به عنوان مواد سازندهی آن ثبت اختراع کردند.
در سال 1930 شرکت بزرگ در صنعت لوازم آرایشی لورال ( L’Oreal ) کرم را به بازار عرضه کرد ولی در آن زمان پمپ غلیظ پاش عرضه نشده بود و پمپهای رقیق پاش نیز قدرت کافی برای پمپ این مواد را نداشتند و به جای آن از درهای معمولی استفاده میشد. تا این زمان نیز بسیاری از محصولات در بازار با استفاده از همین درهای عادی تولید مشوند.
در سال 1966 یک دانشآموز کلاس هشتم در کِبِک کانادا مکانیزم اولیه پمپ غلیظ پاش که هم اکنون استفاده میکنیم را در زنگ آزمایشگاه علوم با استفاده از یک ساچمه و لولهی خودکار خود اختراع کرد. در آن زمانی یک شرکت بزرگ تولید کنندهی ضد عفونی کنندهی دست این طراحی را برای ساخت پمپ غلیظ پاش استفاده کرد ولی تولید آن به صورت کلان امکانپذیر نبود.
بدون دیدگاه